Laat je niet uit het veld slaan!

Op loopafstand van station Zutphen, vlak achter de IJsseldijk en naast de museumhaven ligt een kale zandvlakte. Aan de rand van het braakliggende niemandsland staat nog één huis overeind: dit arbeidershuis is het enige overblijfsel van de voormalige volksbuurt het Marsweg-Kwartier.

Sinds februari 2019 wonen An de Cock en haar man – Karel Overbeek – in het huis. Ze dopen het liefkozend om tot ‘Villa Vleer’ vanwege de vele vleermuishuisjes aan de gevel. Het stel houdt van dit soort rauwe plekken: ‘Juist op de rafelranden van een nette stad als Zutphen liggen kansen voor verbinding en ontmoeting. Hier is nog plek om te ravotten, te spelen en te verdwalen. Jongeren hebben een labyrint nodig, een plek waar ze kunnen creëren wat zij willen. Dit is zo’n plek: hier mag alles en is iedereen welkom!’

Tijdens de coronacrisis werd de behoefte aan verbinding zichtbaarder, aldus An: ‘Van de ene op de andere dag vielen alle activiteiten voor de nieuwe Nederlanders in het asielzoekerscentrum weg, zaten de Zutphense jongeren gedwongen thuis en waren ook de kersverse buren uit de nieuwbouwwijk om de hoek aangewezen op hun directe omgeving. Ineens was er een grote groep mensen in een kleine ruimte opzoek naar zingeving.’

Met hulp van de lokale organisatie Buddy to Buddy en de gemeente Zutphen besluiten An en Karel, versterkt door een fantastisch team, in het gat te springen. Bij een bouwbedrijf regelen ze een grote, gele zeecontainer. De opvallende verschijning geeft gelijk sfeer aan het terrein. Daarnaast regelen ze – met behulp van lokale ondernemers en de bijdrage van het Buurtfonds – zwembadjes, muziekinstrumenten, parasols, bloemen en een snackkraam. Ze vragen een aantal jongeren om voor de wijk en het nabijgelegen asielzoekerscentrum workshops te organiseren. Binnen een mum van tijd is Zutphen aan Zee geboren.

Acht weken lang is er elke donderdag en soms in het weekend van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds wat te beleven bij Zutphen aan Zee: ‘Je kon schelpenmandela’s maken, zumba dansen, zingen bij het kampvuur, tekenen, schilderen en jezelf verkleden, voor iedereen was er wat.’ De workshops blijken een schot in de roos. Terwijl An terugblikt op de succesvolle editie van Zutphen aan Zee straalt ze: ‘Het project werd zo gewild en gedragen door ondernemers, maatschappelijke instellingen, de gemeente, vrijwilligers en de buurt. Daar ben ik zo blij om! Maar het mooiste is dat je de verbinding op straat terugziet. Er worden meer praatjes gemaakt en mensen weten elkaar beter te vinden. Zutphen aan Zee heeft deze plek verlevendigd!’

An spoort iedereen aan een soortgelijk initiatief te organiseren. Ze heeft hiervoor een gouden tip: ‘Kijk voorbij de weerstand en beperkingen die door anderen worden opgegooid. Ja, je geduld zal op de proef worden gesteld, maar laat je hierdoor niet uit het veld slaan! Behoud je enthousiasme en houd vast aan je idee. Met zo’n enthousiaste benadering creëer je draagvlak bij de gemeente, lokale ondernemers en mensen in de buurt. Wanneer zij je idee dragen, gaat alles zoveel makkelijker en dan komt dat initiatief er hoe dan ook.’